Club de Pétanque Les Cailloux

Ja ja beste mensen. We missen allemaal wel eens wat. Uw columnist bijvoorbeeld miste laatst het computersysteem (storinkje) op zijn werk en dan dwalen de gedachten toch al snel af naar belangrijkere zaken. Vrouw, kinderen, vakantie, eten, drinken en ook nog boulen.

Wordt het niet weer eens tijd voor een nieuwe column? Nu is dat natuurlijk niet aan mij om te beoordelen. Want het antwoord op die vraag is natuurlijk voor een ieder verschillend. Waar de één de vraag met gemeend “ Nee, alsjeblieft niet!” zal beantwoorden denkt een ander misschien….iets anders. Dat kan toch? Maar goed, u leest het dus ik heb toch een poging gedaan.

Maar Flambee, waar gaat het nou eigenlijk over? Missen? Ja, ik wil daar namelijk wel wat over kwijt. Ten eerste dat ik ze maar weinig zie bij ons cluppie. Zo heb je natuurlijk allerlei missen…Utrecht, Zeist, Universe, bikini etc. etc. Maar goed, dat kan natuurlijk aan mij liggen.

En verder zie en hoor ik nogal wat gemis. Ten eerste ontbreekt dan dat onmiskenbare geluid van ijzer op ijzer , vol erop of dunnetjes er tegenaan. Daarvoor in de plaats allerlei soorten van commentaar: “jeetje, ik zag hem erop vallen en toch valt ie erachter” of “helemaal scheef” of “Daar heb je hem weer met zijn buikschuivers…en hij blijft nog liggen ook” . U kent dat soort opmerkingen waarschijnlijk zelf ook wel. En verder zie ik natuurlijk ook wel het één en ander aan gemis. Zo zie ik bijvoorbeeld wel eens wat gebrek aan zelfbeheersing. Gebrek aan zelfbeheersing? Ja, dan zie ik mensen hun dorst overmatig lessen alsof ze zo uit de woestijn komen. Slaan dan maar zo twee of zelfs wel drie glazen bier achterover. Als u wilt weten wat ik daarvan vind: Walgelijk!! Gewoonweg walgelijk!! Ik wens mij dan ook verre van dergelijk verwerpelijk gedrag te distantiëren.

Hoewel…ik constateer nu toch bij mezelf de balk waardoor ik de splinter in het oog van een ander niet kan zien, qua zelfbeheersing tenminste. Want het is dat het er nu natuurlijk al staat maar als ik me van tevoren iets meer beheerst had zou ik toch iets anders opgeschreven hebben. Want van alles zie je maar de helft. Ook van die balk en die splinter.  Nee, ik wou het nog even hebben over zelfwerkzaamheid in de vorm van dorstlessend vermogen. Want in plaats van enige afstand zou ik natuurlijk ook eens met de dorstige medemens om de tafel kunnen gaan zitten (“kom, we nemen er nog ééntje”). En misschien zou ik dan te horen krijgen dat hij of zij niet langer willoos het slachtoffer wil blijven van een gemis aan dorstlessende aandacht van zijn medemens. Of wat ook nog zou kunnen: het gedrag is een compensatie van het gemis aan mogelijkheden om op een andere manier als vrijwilliger iets voor onze mooie club te betekenen. Zo van: “Ik weet dat ik niet veel kan, maar zo spek ik de clubkas tenminste nog!” 

En zelfs heb ik weleens iemand horen betogen dat wij het tegenover onze behoeftige medemens in andere delen van de wereld moreel verplicht zijn gebruik te maken van de ons wel ter beschikking staande mogelijkheden. “Wat bedoel je nou weer, Flambee?” Nou ja, de gedachte daarbij is dat die mensen het ons kwalijk zouden nemen als we een gebrek aan aandacht of misschien zelfs wel onverschilligheid ten toon zouden spreiden als we voldoende zouden kunnen eten en drinken en het toch niet doen. En dat terwijl zij daar juist zo’n behoefte aan hebben. Het niet gebruik maken van de mogelijkheden is dan toch een gemis van globale verantwoordelijkheid naar de medemens…zoiets!

Dus: missen. We missen allemaal wel eens wat. En al die mensen die zo af en toe zeggen iets te  missen bij onze club…kun je dan zeggen dat die zelfwerkzaamheid of zoiets missen? Het gemis van het vermogen van een gemis een actiepunt te maken misschien? Of sla ik de plank nu volledig mis? Aan de andere kant: stel dat we dat soort mensen zouden missen, missen we dan niet een soort kritiek die we eigenlijk niet kunnen missen?

Maar goed, het wordt mij nu ook allemaal wat te mistig, dus tot mijn volgende column zult u mij moeten missen.

Rest mij nog u de volgende volkswijsheid niet te laten missen:

“Als je niet schiet, kun je toch missen!”

André La Bouche Flambee